رایحه طوبی

شیردهی به فرزند از الطاف و نعمت‌های الهی است که به هر مادری از ابتدای خلقت اعطا شده است. نوزاد با خوردن شیر، مسیر رشد و نمو خود را دنبال می‌کند و با رشد کودک، محتویات و نوع شیر مادر متناسب با نیازهای او تغییر می‌کند تا زمانی که دیگر شیر مادر پاسخ‌گوی نیاز کودک نیست و کودک به سایر مواد غذایی نیازمند می‌شود و شیر مادر او را کفایت نمی‌کند و این سیر در نهایت به دو سالگی ختم می‌شود.
در قرآن کریم و در روایات اهل بیت : به مسأله شیردهی توجه خاصی شده است. در قرآن کریم در آیات متعددی پیرامون شیردهی به فرزند و اهمیت آن در شرایط مختلف زندگی والدین و فرزند و پیرامون نحوه شیردهی و مدت زمان شیردهی و جزئیات دیگر نیز سخن سخن به میان است. در روایات اهل بیت : نیز به مسأله شیردهی توجه خاصی شده است. در این روایات علاوه بر تفسیر آیات مربوط به شیردهی، به شرایط و ویژگی‌های مادر و در صورت نیاز دایه پرداخته شده است. توجه و تعمق در این روایت اهمیت موضوع را گوشزد کرده و والدین را متوجه وظیفه خطیر خود می‌کند.
از روزگارى كه برخى از مادران به تقليد از فرهنگ جاهلى غرب از شير دادن به فرزندانشان به بهانه‌هاى واهى، و به پيروى از خيالات و هواى نفس امتناع ورزيدند، و كودك معصوم را از رزقى كه خدا در سينه آنان قرار داده محروم نمودند، و آغوش پر مهر خود را كه بهترين و گرم‌ترين و اثرگذارترين آغوش است از كودك خالى گذاشتند ضربه‌هاى جبران ناپذير عاطفى و احساسى حتى به رشد جسمى فرزندان وارد آمد و از اين طريق به فرد و خانواده و جامعه زيان و خسارت رسيد! همین مسأله موجب شد تا در این تحقیق به بررسی ضرورت توجه به شیردهی فرزند پرداخته شود و کامل بودن اولین و کامل‌ترین هدیه الهی به شیرخوارمشخص شود. شیر مادر علاوه بر جنبه تغذیه‌ای خود برای شیرخوار از لحاظ عاطفی نیز موجب رشد فرزند می‌شود و شیرخوارانی که از این طریق تغذیه می کنند نسبت به سایرین بهترین رشد و تکامل را دارند. هدف دیگر از انجام تحقیق این است که با بررسی ویژگی‌های شیر مادر و توجه دادن والدین به مسأله شیردهی، آنان به این امر مهم راغب شوند. هم‌چنین با بررسی آیات و روایاتی که به اهمیت و نکات مربوط به مسأله شیردهی پرداخته است، در مسیر تربیت دینی فرزند و زندگی به سبک اسلامی، موفق به تربیت نسل مسلمان، مؤمن و متعهد شویم.