اهمیت تغذیه با شیر مادر
شیرمادر را باید به عنوان مائده الهی، اولین هدیه غذایی از سوی‌خالق برای نوزاد دانست که خداوند امکانات تولید بهره وری‌آن را جزء ساختار وجودی و خلقت مادر قرار داده است، به نحوی که قبل از ولادت نوزاد، میزبان وی را جهات مختلف جسمی فیزیولوژیکی و عاطفی مجهز و علاقه‌مند به امر تغذیه و پذیرایی از وی‌کرده است و از این جهت می‌بینیم که پستان مادر در امر تغذیه، مصونیت بخشی‌و رشد نوزاد، مثل جفت در زندگی داخل رحمش نقش خود را تا دو سالگی کودک می‌تواند به خوبی ایفا کند. چون این غذای از همه جهت کامل و بنیادین در تأثیر و حفظ سلامتی زندگی‌شیرخوار تا پایان عمرش می‌تواند نقش‌بسیار مهم و ارزنده‌ای داشته و در شکل گیری سرمایه‌های واقعی‌حیات وی که رشد سلول‌ها و تکامل بخش‌های‌مختلف سازمان مغزی و عصبی اوست به نحوه مطلوبی سازنده و موثر باشد.
در نظریه تربیتی اسلام، برخی‌جوانب تربیت از دوران تولد آغاز می‌شود و از مهم‌ترین جنبه‌های تربیت در این مرحله، شیردهی و تربیت بهداشتی مثل تغذیه کامل بهداشتی است، تغذیه کامل بهداشتی در این مرحله همان شیردادن طبیعی است. زیرا شیر مادر بیشتر از هر غذای دیگری با معده طفل سازگار است. شیر مادر تمام ویتامین های مورد نیاز را دارد. علاوه بر این دارای موادی است که موجب مصون ماندن از بعضی از امراض می‌شود.